در پست قبلی وعده داده شد تا یکی از برنامه های شبکه من و تو 1 را که ظاهرا در مورد معرفی مشاغل و مناطق بریتانیا تهیه شده است ،ا نقد نماییم و پیداست که این پست تماما به این برنامه خواهد پرداخت و امیدوارم تلاش این حقیر مقبول مخاطبین فرهیخته واقع گردد.
از آنجاییکه دفتر شبکه من و تو 1 در کشور انگلستان واقع و مخاطبین ابتدایی این شبکه اکثرا در این کشور اروپایی ساکن بودند و تقریبا اغلب برنامه های اولیه آن بنوعی یا مرتبط با اروپائیان و یا باز پخش برنامه های موفق انگلیسی بود ، به مرور عوامل تولید این شبکه هم از فارسی زبانانی تشکیل یافت که یا در انگلیس متولد شده و یا در آنجا اقامت داشتند و البته همانگونه که قبلا ذکر شد این عوامل ضمن برخورداری از حق اشتغال در انگلستان می بایست مخالف نظام جمهوری اسلامی بوده و در فرقه ضاله بهاءیت هم عضو باشند.
بدین منوال یک شبکه معاند پر شد از عده ای مخالف نظام و فرصتی فراهم شد تا مدیران این شبکه بتوانند عقاید و نقشه های خود را با استفاده از برنامه سازان حرفه ای در کنار عوامل بهایی عملی نمایند که بنا به همزبانی با ایرانیان میتوانستند به راحتی با مخاطبین داخل ایران ارتباط کلامی برقرار کنند.
یکی از افرادی که به همین منوال در این شبکه به عنوان مجری و برنامه ساز استخدام شد خانمی بنام ندا جناب بود که بیش از یکی دو سال از خروجش از ایران نمی گذشت اما از آنجاییکه روحیه ای غربی داشت و با فرهنگ غرب کاملا مانوس بود به راحتی دستورات گردانندگان شبکه را اجرا و همواره در مقابل دوربین پوشش و آرایشی شبهه هالیوود داشت و حتی از بیان تجربیات خویش در معاشقه آن هم در مقابل دوربین واهمه ای نداشت. خانم ندا جناب که قبل از خروج از ایران در تشکل های فمینیستی عضویت داشت و بارها از آن دوران و مبارزات خویش به نیکی یاد مینمود ، در ایام منتسب به فتنه 88 و کمپین 1 میلیون امضا ( یا مادران پارک لاله که زنانی با خواسته های نامعقول و صرفا به قصد ضربه زدن به نظام دور هم گرد آمده و اقدام به جمع آوری امضا از این زنان نمودند ) اقدام به ساخت برنامه ای بنام چرا که نه پرداخت و شخصا مجری این برنامه جنجال بر انگیز گردید که در ظاهر فقط قصد برنامه معرفی مشاغل و مکانهای معروف بریتانیا بود و در یک نگاه ساده و سطحی حرکتی بسیار عالی مینمود چرا که یک زن به تنهایی شروع به گشت و گذار در کشور بریتانیا نموده و در این بین مخاطبان را هم با خود همراه نموده و به نقاط دیدنی این کشور می برد اما با کمی تامل و تعمق در این برنامه خصوصا مشاغلی که خانم ندا جناب برای معرفی در برنامه خود انتخاب نموده بود متوجه میشویم که این برنامه بی ارتباط با فعالیت ها و مبارزات ایشان بعنوان یک زن فمینیست نبوده و مستقیما برای همراهی با آن کمپین اقدام به ساخت برنامه چرا که نه نموده است.
برنامه چرا که نه در هر قسمت به سراغ یک شغل و حرفه میرفت و مجری برنامه ( ندا جناب ) بعنوان یک شاگرد شروع به کار آموزی از استاد آن شغل مینمود و جالب اینکه به سرعت آن شغل را فرا می گرفت و پس از آن به تنهایی شروع به کار میکرد و جالبتر اینکه سراغ مشاغلی میرفت که نه تنها در ایران بلکه در اقصی نقاط جهان هم به عنوان مشاغل مردانه شناخته شده بودند. بطور مثال تعمیرکار خودروهای سنگین و یا پرورش دهنده اسب میشد و حتی در مشاغلی همچون ساخت مشروبات الکلی فعالیت میکرد و پیامی که به مخاطبان مخصوصا زنان منتقل مینمود این بود که هیچ کاری برای یک زن سخت نخواهد بود و زنان میتوانند در تمامی امور صرفنظر از هر مسئله دیگری ولو احکام دینی مشغول باشند و کسی نمی تواند زنان را منع کند.
نه تنها برنامه چرا که نه افکاری سیاسی و براندازانه در بطن خود داشت بلکه با زیرکی تمام مروج بی بند و باری و مفاسد اخلاقی در یک لفافه زیبا و شکیل بود. بطور مثال در برخی مراکز که یا مربوط به تهیه و ساخت مشروبات الکلی و یا فروش و عرضه آن بود ، این مجری در حالیکه بعنوان یک داور اقدام به تست انواع نوشیدنی های الکلی (که در دین مبین اسلام حرام و نه تنها برای زنان که برای مردان نیز غیر قابل مصرف و برای سلامتی هم مضر است ) مینمود تا به بیننده را از نوع خوب آن آگاه کند اما نظر شخصی خود را اینگونه بیان میکرد که زیاد اهل اینگونه نوشیدنی ها نیست لیکن از نظر او خیلی های دیگر هستند که از الکل بسیار سود برده و در شادمانی آنان اثر گذار است و اینگونه به تماشاگران خصوصا زنان گوشزد مینمود که باید از لذت ها (ولو اینکه برخلاف مصالح شخصی ، عمومی و دینی باشد ) سود جست و البته ترویج و تبلیغ مفاسد در این برنامه به اینجا ختم نمی شود و به طرق مختلف و با سود جستن از مشاغل گوناگون که شاید هیچ جایی در ایران عزیز نداشته باشند مبلغ روابط نامشروع در درجات گوناگون بود.
شاید این برنامه در ظاهر فقط به قصد سرگرم سازی مخاطب و معرفی بریتانیا تولید شده باشد اما همانگونه که در این مقاله بیان شد چرا که نه همچون اکثر برنامه های داستانی ، مستند و ترکیبی این شبکه در عناد مستقیم و غیر مستقیم با اهداف و سیاست های نظام مقدس جمهوری اسلامی و در جهت پیشبرد اهداف دشمنان این مرز و بوم تهیه شده و با توجه به اینکه تحلیلگران شبکه من و تو و سازمان های جاسوسی و اطلاعاتی بیگانه در آن برهه برنامه چرا که نه را در رسیدن به اهداف خود موفق دیده بودند یکبار دیگر اقدام به ساخت سری دوم این مجموعه نموده و این بار با نقشه ای دیگر به مبارزه نرم و فرهنگی وارد شده اند و آنچه که در این میان حائز اهمیت است اینکه اینگونه برنامه ها با هزینه های بسیار ناچیز تهیه میشوند و شاید کل 20 – 30 قسمت آن هم هزینه ای بسیار کمتر از یک فیلم سینمایی داشته باشد چرا که در بهترین حالت یک مجری بازیگر و یکی دو دوربین فیلمبرداری و صدا بردار و نهایتا یکی دو نفر بعنوان عوامل صحنه اقدام به ساخت و تهیه آن میکنند و قصد و نیت خود را به راحتی به مخاطب منتقل میکنند در حالیکه شاید یک فیلم سینمایی به هیچ عنوان نتواند با مخاطب خویش ارتباط کامل برقرار نماید. شاید توجه به این گونه مطالب تلنگری باشد به مخاطبین و برنامه سازان متعهد و متدین ایران اسلامی