این روزها باید منتظر به دنیا آمدن هفت میلیاردمین انسان روی زمین باشیم. تقریبا 13 سال پیش که سازمان ملل در یک حرکت نمادین عدنان ناوک را که دقیقا دو دقیقه بعد از نیمه شب دوازده اکتبر 1999 در شهر سارایوو به دنیا آمد را شش میلیاردمین ساکن این سیاره خاکی لقب داد دانشمندان پیش بینی کردند در فواصل سالهای 2011 و 2012 هفت میلیارد انسان روی زمین زندگی خواهند کرد و شاید هم اکنون که باهم این مطلب را مطالعه مینماییم مهمان شماره هفت میلیاردم هم به دنیا آمده است. توجه کنید که فقط سیزده سال برای اضافه شدن یک میلیارد دیگر به جمعیت زمین زمان نیاز بوده است و اگر سرعت ازدیاد جمعیت از قرن هیجده و نوزده را مورد کنکاش قرار دهیم متوجه میشویم این افزایش در دهه های اخیر سرعت پرشتابتری به خود گرفته است. حدود سال 1800میلادی جمعیت زمین حداکثر یک میلیارد نفر بوده که بعد از یک قرن یعنی حدود سال 1900 میلادی این جمعیت به دومیلیارد نفر افزوده شده است اما از این دوره ازدیاد جمعیت و جهش های میلیاردی آن سرعت پر شتابتری به خود گرفته و فقط 33 سال کافی بود تا یک میلیارد نفر بعدی خلق شود ولی از سال 1960 دیگر جهش های میلیاردی ابتدا 14 سال و سپس دو جهش بعدی 13 و 12 سال طول کشیده اند و با اینکه دولتها تماما سیاست انقباض جمعیتی را پیش گرفته اند و بطور مثال جامعه چین خانواده ها را به سمت تک فرزندی سوق داده اما جهش اخیر هم همچنان 13 سال طول کشیده و با این سرعت در سال 2050 که عدنان ناوک حدودا 50 سال سن خواهد داشت جمعیت زمین به مرز 10 میلیارد نزدیک خواهد شد.شاید تئوری طرفداران مالتوس لباس واقعیت به تن کند که در سالهای میانی قرن 21 به دلیل بلعیدن منابع طبیعی توسط جمعیت زیاد انسانی و افزایش گازهای گلخانه ای ناشی، نیاز به یک سیاره جدید برای جا دادن مازاد جمعیت جهان خواهد بود. باید انتظار کشید تا نتیجه را مشاهده کرد. شاید اتفاقاتی باعث تغییر این تئوری گردد و بطور مثال بروز یک جنگ بین المللی دولی که قدرت بمب های اتمی آنها برای تخریب صدها کره زمین کفایت میکند این تغییر چندان هم دور از ذهن نباشد