آیا از خاطره نویسی لذت میبرید؟ اگر جواب شما مثبت است که بسیار عالی اما اگر از نوشتن خاطرات سفر نوروزی خود لذتی نمی برید، شما را به خواندن ادامه این مقاله دعوت میکنم . اکثر مواقع به هنگام مسافرت دوربینی همراه خود داریم تا لحظه هایی از سفر را اینگونه ثبت کنیم. گاهی مشاهده یک تصویر از سفری که در گذشته های دور رفته اید چه حس خوش آیندی خواهد داشت. حال تجسم کنید این حس خوب دو چندان و شاید حتی صد چندان شود. حتما می پرسید چگونه!؟ فرق عکس های یادگاری و خاطرات مکتوب در این است که عکس یک تصویر دو بعدی فاقد روح است که اگر شخصی به جز خودتان به آن نگاه کند حتما باید برایش توضیح دهید تا متوجه شود زمان و مکان را و حتی علت تصویر برداری را اما خاطره نویسی حتی وقتی راوی هم حضور نداشته باشد قادر به انتقال احساس و جزییات موضوع را خواهد داشت. حال برای اینکه حتی المقدور یک خاطره نویسی خوب داشته باشیم رعایت این نکات را به شما پیشنهاد میکنم . * برای اینکه یک خاطره نویس خوب باشید باید همیشه کاغذ و قلم در ساک مسافرتی خود داشته باشید . * برای نوشتن دقیق بهتر است فاصله زمانی وقوع خاطره و نوشتن آن نباید زیاد باشد چرا که باعث میشود جزئیات بسیاری را فراموش کنید. * به هنگام شروع حتما از خودتان علت ثبت خاطره را بپرسید، جواب به این سوال باعث میشود خط اصلی را بیابید.* برای آغاز خاطره نویسی راه های مختلفی وجود دارد و شما باید یکی از بهترین ها را انتخاب کنید اما اگر راه خلاقانه ای به ذهنتان نرسید نگران نشوید چرا که همیشه چند روش کلیشه ای برای خاطره نویسی در دسترس میباشد مثل ذکر تصویری ساکن ، توصیف زمان و مکان ، و حتی یاد آوری محیط و همسفران و ... و اکنون برای همین روشهای کلیشه ای مثالی میزنیم تا بهتر موضوع را درک کنید. ذکر تصویر ساکن : کنار استخر هتل نشسته بودم که .... توصیف منظره مثل " ناگهان مه همه جا را گرفت به حدی که ما در جنگل قادر نبودیم درختان مقابل خود را مشاهده کنیم و ... " یاد آوری زمان مثل " ساعت 5 صبح دومین روز فروردین ماه بود که ما به مقصد رسیدیم " یادآوری مکان مثل " ما در هتل قصر که نزدیک حرم بود اتاق گرفتیم " و هزاران روش شروع دیگر که شما باید آنرا انتخاب کنید. در مرحله دوم باید سعی کنید به جزئیات به خوبی اشاره کنید مثلا در مورد اشتباه رفتن مسیر به جای اینکه بنویسید " راه را گم کردیم " سعی کنید کمی به جزئیات هم اشاره کنید " صبح آن روز تصمیم گرفتیم خودمان به کوه برویم حوالی دو ساعت بود که در جنگل میرفتیم اما از راه اصلی خبری نبود انگار که ما مسیر را اشتباه آمده بودیم ... " . در خاطره نویسی راوی اول شخص همیشه بهترین بوده است چرا که خواننده هم به راحتی با نویسنده ارتباط برقرار میکند. طوری خاطره نویسی کنید که بشود گذشت زمان را در آن حس کرد " صبح قبل از طلوع آفتاب در کنار ساحل بودیم و بعد به روستای لوندویل رفتیم و دو ساعت تمام در دل کوه پیاده روی کردیم تا به آبشار زیبایی در دامنه کوه کوته کومه برسیم ... " . از زبانی خودمانی استفاده کنید . بعد از سالها که به این دفترات خاطرات اگر سری بزنید خواهید دید چقدر برایتان شعف انگیز است. خاطره نویسی را همیشه در سفر فراموش نکنید. یادمان باشد امروز همان فردای دیروز است.