وای بر من ... وای بر تو ..... وای بر ما که اینگونه لحضات خویش را در پیچش کوچه پس کوچه های گمراهی از دست میدهیم . گویی باور نمی داریم کودکیمان را  به دروغ هامان فروخته ایم . هنوز هم لاف عاشقی میزنی و خویش را سر سلسله عشاق کتاب میدانی هنوز باور نمی دارم که دلدادگی را حقیقتی از جنس یک بازی سرمستانه کودکی میدانم ، هنوز نمی دانیم روزگارانی بس طولانی یه اندازه قرنهاست که خویشتن خویش را به فراموشی سپرده ایم و  تنها در اثبات احساسات حیوانیمان از تن خاکی نحیف خود سود جسته ایم . عشق لایزال و حقیقی و چشمه جوشان معرفت را گم کرده ایم ، اما برای یافتن یک لحضه لذت زمینی، دنیایی را میکاویم.

وای بر من .... وای بر تو ..... وای بر ما

مار ا چه شده است چرا اینگونه در پی غارت خویش هستیم چرا برای یک لقمه نان تمامی کائنات را دستاویز قرار میدهیم . ما را چه شده است که هستی و نیستی خود را از آن سقای تشنه لب کربلا میدانیم اما به یک طرفت العین به دیناری یا درهمی بیشتر از حقمان میفروشیمش . این که ما میکنیم با خویشتن خویش این جنایتی که در حق تمامی بشریت مینماییم این رضالت ها این خیانت ها وای وای وای

از لبانی که نام معبود باری تعالی بلند میشود چگونه است ناجوانمردانه تمامی دانسته هایمان را جمع کرده و در پی بطلان داشته هایمان به سودای ناداشته هایمان کلامی به دروغ جاری میسازیم .

ما را چه شده است که روزهامان در بی ثوابی محض به شب سپرده میشود چقدر دیگر باید در حق خودمان جنایت کنیم چقدر دیگر باید به نسل بعد خویش دروغ و دغل را تزریق کنیم ، این همه گذشت و بخشش را نادیده یگیریم این همه نعمت را کفر میگوییم تا شاید لقمه نانی بیشتر از حقمان بستانیم.

عشق را به سخره گرفته ایم مهر را قصه ای در کتاب میدانیم انسان بودن  را واجب برای همسایه میدانیم و یه خود میبالیم آجری بالاتر از سقفمان بنا کرده ایم میراث من میراث تو میراث ما برای بعد ما این است !؟

وای بر من ..... وای بر تو ....... وای بر ما........

برگرفته ار وبلاگ مسترچ mstrchh

دوستان این نا به خردی را بر من خرده مگیرید که چرا اکثر مطالب این وبلاگ امانتی از دیریست مسترچ شخصیت مجازی این حقیر سراپا تقصیر میباشد که ناخواسته به پای تمامی مطالبم امضا مینمایم

با سپاس از شما