دوستان سلام

این حقیر که این چند روزه بخاطر هم نشینی با مانای عزیز میرا شده بودم رو اسم حقیقیم علی هست که احتمالا بعضی از دوستای پارسی بلاگی از قبیل جناب دکتر سخنی میدونن ولی دوست عزیزم مانای گرامی که البته اینجا این اسم رو انتخاب کرده تقریبا هم اسم من هست و اسم حقیقیش علیرضا که البته ساکن ایران نیست و یکی از دوستای قدیمی من تو دنیای اینترنته و از سال 82 - 83 که پای ثابت نت شدم با هم اتفاقی آشنا شدیم ولی تو این مدت همیشه از احوال هم آگاه بودیم.اما چه کنم که مذاقش با نوشته های من اینجا جور نیومد و تحمل این ارجیف رو نداشت و به همین زودی هم استعفا !!! داد

اما دوستی که از دیشب به جمع ما پیوسته باز هم یک دوست قدیمی اما مانا و پاینده بوده که مثل یک خواهر همیشه تحمل بد عنقی های منو داشته و البته راهنمای خوبی هم بوده برامالبته اسم ساناز نه اسم اصلی بلکه اسمی هست که واسه اولین بار وقتی وارد این دنیای مجازی میشه به عنوان هویت مجازی خودش انتخاب میکنه اما جدا اسم حقیقی خودش فوق العاده زیبا و قشنگه ولی چه کنم که دیروز با من اتمام حجت کرد اسم اصلیشو فاش نکنم و منم که هیچ وقت دوس ندارم دلی از دستم برنجه اون هم دل یک خواهر خوب و مهربون همون کاری رو کردم که دستور داده بود.

این پست رو به این خاطر نوشتم که شما دوست عزیز و گرامی و بازدید کننده محترم نویسندگان این وبلاگ رو بشناسین ، هرچند که عزیز دلم علیرضا نیومده ، رفت اما اطمینان دارم همیشه با من تو همین جا سر قرارمون حاضر میشه و با بردباری تمام حرفای یه ریز منو میشنوه بدون اینکه خم به ابرو بیاره

هم از علیرضا هم از ساناز هم از شما دوستای خوب که تحمل این همه پرت و پلا رو میکنین تشکر میکنم و همهم شما رو از صمیم قلب دوست دارم