سلام بر دوست و برادر ارجمند عليرضاي بهترين .. بازهم مرا شرمنده خويش نمودي و بازهم فرصتي پيش آمد تا آموزه هاي شکسته بسته خويش را تقديم استادم نماييم .. نامفهومي مطلبم را به حساب نوشتنش در مترو بگذار چرا که در طي مسير چند ايستگاهه نوشته و به وبلاگ منتقل نمودم .. ميدانم ارزش نوشتاري ندارد اما برگ سبزي است تحفه درويش ..